Հյուսիսի ազդեցությունը

Էսկիմոսների, Չուկչիների, Նենեցների և հյուսիսի այլ բնակիչների համար կորոնավիրուսը կարող է ավելի վտանգավոր լինել, քան մյուս մարդկանց համար: Այսպիսի եզրակացության են եկել բարձրագույն տնտեսագիտական դպրոցի գիտնականները Արկտիկական խորհրդի նիստի համար նախաստեված իրենց վերլուծական զեկույցում: Նրանք այդ ամենը բացատրում են Հյուսիսային ժողովուրդների մոտ վիտամին D-ի, յոդի պակասով և ալկոհոլ օգտագործելու հակումով: Դա մեծացնում է COVID-19 հիվանդության ծանր դեպքերի և ճակատագրական ելքերի ռիսկերը: Այնուամենայնիվ, որևէ նյութի ազդեցություն կորոնավիրուսի ընթացքի վրա դեռևս գիտականորեն հաստատված չէ:

Հիվանդության առանձնահատկությունները հյուսիսում

ԲՏԴ էկոլոգիայի ինստիտուտը պատրաստել է Արկտիկական խորհրդի նիստի համար նախատեսված զեկույց: Բոլոր տվյալները, որոնք կազմակերպությունը կստանա պետություններից և հանրությունից կհամախմբվեն ընդհանուր զեկույցի մեջ: Այն կպարունակի տարածաշրջանի համար կորոնավիրուսային պանդեմիայի հետևանքների նախնական գնահատում:

Արկտիկայում ապրող մարդկանց համար, ԲՏԴ-ի մասնագետների խոսքերի համաձայն, վարակվելու ռիսկերի և COVID-19- ի կլինիկական ծանրության համար կան լրացուցիչ ռիսկային գործոններ: Խոսքը հիմնականում հյուսիսային բնիկ փոքր ժողովուրդների մասին է ՝ էսկիմոսներ, չուկչիներ, նենեցներ:

Յոդի, կալցիումի, ցինկի և վիտամին D-ի անբավարարությունը տարածված է Արկտիկայի բնիկ բնակչության շրջանում, և դա կարող է բացասաբար անդրադառնալ հիվանդության ընթացքի վրա, նշում են ԲՏԴ փորձագետները: Մեկ այլ խնդիր է այդ տարածքում ալկոհոլի օգտագործման բարձր մակարդակը: Այս գործոնը նաև մեծացնում է COVID-19- ի ծանր դեպքերի և ճակատագրական ելքերի հնարավորությունը, ասվում է վերլուծական գրության մեջ:

Գիտնականները նշում են, որ սոցիալ-տնտեսական գործոնները, ներառյալ ցածր զարգացում ունեցող բնակարանային համակարգը և վատ սանիտարական պայմանները, նույնպես դեր են խաղում վարակի տարածման հարցում:

Բացի այդ, հյուսիսում հերթափոխով աշխատողների բարձր մասնաբաժինը զգալիորեն մեծացնում է միջտարածաշրջանային SARS CoV2-ի փոխանցման ռիսկերը:

• Արկտիկայի շրջանում հիվանդությունների, այդ թվում կորոնավիրուսի, տարածման և ընթացքի հետազոտությունները հիմնված են հայտնի գիտական փաստերի և վարկածների վրա,- նշել է զեկույցի հեղինակներից մեկը` ԲՏԴ էկոլոգիայի բաժնի տնօրեն Բորիս Մորգունովը: — Գաղտնիք չէ, որ Արկտիկայի տարածաշրջանների բնակիչները ավելի դժվար են հաղթահարում շնչառական հիվանդությունները: Դրա պատճառը բարձր խոնավությունն ու ցածր ջերմաստիճանն է: Մեկ այլ առանձնահատկություն, այսպես կոչված, քաղաքակրթական իմունիտեետն է: Բնիկ ժողովուրդները, որոնք վարում են նախնադարյան ապրելակերպ և ավելի քան հազար տարի մեկուսացած են ուրիշներից, չունեն դա, հետևաբար վարակիչ հիվանդությունների նկատմամբ նրանց հակվածությունը շատ անգամ ավելի մեծ է (օրինակ ՝ հեպատիտ): Այնուամենայնիվ, մի շարք գործոններ, հակառակը, «հետ են պահում» Արկտիկայում կորոնավիրուսային վարակի տարածումը: Ինչպես նշված է վերլուծական զեկույցում, դա բնակչության ցածր խտությունն է:

Որոշերը նշում են հակառակը.

• Վիտամին D-ի, յոդի կամ որևէ այլ միկրոտարրի ազդեցությունը կորոնավիրուսային վարակի ընթացքի վրա դեռևս գիտականորեն հաստատված չէ, չնայած այդ ուղղությամբ ուսումնասիրությունները շարունակվում են: Այնուամենայնիվ, ապացույցներ կան, որ այդ նյութերի պակասը ընդհանուր առմամբ թուլացնում է իմունային համակարգը,-ասել է ՄՖՏԻ գենոմիկական ճարտարագիտության լաբորատորիայի ղեկավար Պավել Վոլչկովը:

Ըստ նրա, հյուսիսային ազգերը ներկայումս նման խնդրի առջև կանգնած չեն:

• Այսօր հազիվ թե գտնվեն վիտամինի ծայրահեղ անբավարարության հետ կապված հիվանդություններ ունեցող մարդիկ (ինչպիսին է ցինգան), քանի որ սովի խնդիր չկա: Հեռավոր Հյուսիսում կա բավարար քանակությամբ կաթնամթերք, որը պարունակում է նույն վիտամին D-ն, կան մրգեր և այլ անհրաժեշտ սնունդ,- նշել է գիտնականը:

Ինչ վերաբերում է արևի բացակայությանը, ապա բնակչության համար կազմակերպվում են հատուկ արևային վաննաներ: Նման վաննաները մատչելի են նաև մանկապարտեզներում և դպրոցներում:

Ընդհանրապես, հյուսիսային ժողովուրդների համար համաճարակները մեծ վտանգ չեն ներկայացնում, քանի որ մարդիկ ապրում են միմյանցից հեռավորության վրա, վստահ է Պավել Վոլչկովը: Փորձագետը նշել է, որ միայն նորեկողները կարող են «բերել» վարակը այս տարածաշրջաններ, բայց հիվանդության քիչ դեպքերը դժվար թե կարող են հանգեցնել զանգվածային պանդեմիայի:

• Երբ մի խումբ մարդիկ (այդպիսի ագլոմերացիաները կարող են հասնել 2 հազարից 10 հազար բնակչի) գտնվում են հարյուրավոր, իսկ երբեմն էլ ՝ մի քանի հազար կիլոմետր հեռավորության վրա, մոտակա ինֆեկցիոն բժշկական հաստատությունում, այդ դեպքում վիրուսը կարող է ունենալ զարգացման անկանխատեսելի սցենարներ, — նշել է մասնագետը: — Արկտիկական երկրների ենթակառույցները «պատրաստ չեն» վարակի ֆոկուսների առաջացմանը: Նույնիսկ պետության զգալի ջանքերի և շարժական հիվանդանոցների կազմակերպման, պայմանով, երբ հիվանդը պետք է հոսպիտալացվի օդային ճանապարհով, դա անհնարին խնդիր է:

Չինաստանում գիտնականները հայտնաբերել են, որ վիրուսի տարածման համար առավել բարենպաստ եղանակային պայմաններ կան: Ամենից շատ վարակը ակտիվ է բարեխառն գոտիներում, նշվում է իրենց աշխատանքում: Կորոնավիրուսային վարակի դեպքերի կեսից ավելին տեղի է ունեցել 5-ից 15 աստիճանի ջերմաստիճանում: